Whack-a-Snack
Het project dat ik heb bedacht heeft de (nogal slechte) naam, Whack-a-Snack. Ik heb dit project bedacht voor mijn ratten als interactief speeltje. Het zou ook voor andere kleine dieren gebruikt kunnen worden en misschien kan het ook als basis voor een variant voor iets grotere dieren zijn. Voor andere kleine huisdieren, zoals een hamster zou je waarschijnlijk wel een ander trapje willen maken dan ik hier heb gedaan, aangezien de gaten te groot zijn voor een hamster. Het idee is dat net als bij een Whack-a-Mole apparaat er armpjes omhoog en omlaag bewegen, echter in plaats van dat er mollen omhoog komen die je moet slaan, komen er snacks naar boven die je rat of ander kleine huisdier ervan af kan pakken. Ook zijn er deurtjes die open en dicht gaan om het gaatje af te sluiten als het snoepje naar beneden is.
Supplies
Elektronica
- Arduino Uno
- 6 micro servo's
- Adafruit PCA9685 16-Channel Servo Driver
- Voeding + voedingskabel
- Eventueel een aan/uitschakelaar
Constructie
- Dunne houten planken voor het omhulsel
- 1 dikke houten plaat voor de bodem
- Bamboe om een trapje van te maken
- pvc buizen, twee verschillende maten die net in elkaar passen, om zuigertjes te maken
- Splitpennen om scharniertjes voor de deurtjes te maken
- Lasdraad of ander ijzerdraad om de servo's en de deurtjes te verbinden
- Kabeloogjes voor scharnierpuntjes
- Pianoscharnier om de doos open en dicht te kunnen doen
- Asborg ringen als schoteltjes voor de snoepjes
- Tandenstokers om de zuigertjes mee te bedienen
- Schuim om de onderkant van de deurtjes te bekleden
- Verder lijm, schroeven en spijkers om alles vast te zetten
Constructie Omhulsel
Als eerste heb ik een doos van dunne planken hout gemaakt zonder
bodem en daarna heb ik drie gaten bovenin gemaakt. Ook heb ik nog twee gaten in de zijkant gemaakt. Eén voor de voedingskabel en één om de Arduino met mijn laptop te kunnen verbinden. De dikste van de twee pvc buizen moet hier net doorheen kunnen. Daarna heb ik met behulp van een pianoscharnier de doos aan een dikkere plant hout bevestigd. Op deze manier kan de doos open en dicht gemaakt worden.
Ook heb ik drie rondjes van het dunne hout gesneden voor de deurtjes. Deze moeten groter zijn dan de gaten in de doos. Op de onderkant van de deurtjes heb ik rondjes uit schuim geknipt en met lijm vastgeplakt. Dit is zodat als de ratten met hun neusjes onder de deurtjes komen het extra zacht is. Het hout is al niet zwaar en aangezien er geen mechanisme is dat de deur dicht duwt, wat ik opzettelijk om deze reden gedaan heb, maar alleen zachtjes de deurtjes laten dicht vallen kan het al niet veel kwaad, maar voor het geval dat koos ik ook om schuim eronder te doen om helemaal zeker van te zijn dat de ratten niet gewond kunnen raken.
Met splitpennen heb ik daarna een scharnier gemaakt voor de deurtjes. Er zitten twee splitpennen tussen het hout en het schuim en er zitten twee pennen in de doos zelf, deze aan de binnenkant omgebogen zodat er geen scherpe punten aan de binnenkant zitten. Er is dan nog een splitpen die alle vier andere splitpennen verbindt.
Als laatste heb ik nog een bamboestok in stukken gesneden en met lijm een trapje van gemaakt.
Mechanisme
Naar het schema heb ik de Arduino, de Adafruit Servo Driver en
de voeding met elkaar verbonden. Ik heb de Arduino en de Adafruit Servo Driver aan een plank bevestigd met schroefjes en deze plank heb ik tegen de achterwand van de doos bevestigd en de voeding heb ik apart ook aan de achterwand bevestigd. Daarna heb ik twee dunne houten plankjes gepakt en in elk drie gaten gemaakt en servo's in die gaten gezet en met schroefjes vast gemaakt. Deze planken heb ik ook vast gemaakt in de doos. De servo's wijzen nu naar elkaar toe. Tussen deze twee planken is nog een extra plank bevestigd om de zuigers op hun plaats te houden. De brede zuiger zit hieraan vast gelijmd.
Aan de binnenkant van de dunne pvc buis is in de dwarslengte een tandenstoker vastgelijmd met daarom heen een kabeloog. Tussen het kabeloog en de servo's heb ik twee stukken ijzerdraad verbonden met een ander kabeloog. Dit kabeloogje werkt als een scharnier. Door dit systeem wordt de ronde beweging die de servo's maken vertaald naar een beweging die omhoog en omlaag gaat.
Voor het open en dicht maken van de deurtjes gebruik ik bijna hetzelfde systeem alleen dan zonder zuigers. De ijzerdraad die verbonden was met de zuiger voor de armpjes is voor de deurtjes extra lang en duwt de deurtjes direct open. Ook heb ik bovenop de de binnenste zuigers asborg ringen gemaakt die dienen als schoteltje om de snack te dragen.
Als laatste besloot ik dat ik het niet fijn vond om het apparaat aan en uit te zetten door de stekker erin en eruit te halen en heb ik er een aan/uitschakelaar tussen gezet.
Code
Voor de code maak ik gebruik van de Adafruit library. Ik heb een test code voor servo's van de library gebruikt als basis en heb deze aangepast voor mijn project. In de loop heb ik de zes hoofdfuncties staan. Ik had deze functies ook kunnen combineren, maar ik wist niet goed hoe ik de volgorde van de deurtjes en armpjes goed kon beïnvloeden als ik de functies samen zou voegen. De code die ik gebruik zorgt ervoor dat de deurtjes en armpjes langzaam omhoog komen zodat het de dieren niet afschrikt en ik heb na wat te testen met mijn ratten maar een korte delay tussen de functies gedaan.
Resultaat
Ik had erop gerekend dat het een paar dagen kon duren voordat mijn ratten dit apparaat gingen gebruiken aangezien ze soms snel bang kunnen zijn voor nieuwe dingen en omdat ze moeten leren wat het apparaat is en doet, maar ze hadden het uiteindelijk best snel door.
Ik heb veel moeite gehad met het maken van dit project. Het deed me heel veel denken aan de moeilijkere versie van de lichtkastjes waar ik met natuurkunde voor de middelbare school mee moest werken en daar had ik al veel moeite mee. Ik heb heel veel werk en onderzoek moeten doen om alles werkend te krijgen. Wat ik vooral van dit project heb geleerd is dat ik gewoon moet beginnen en dan wel zien hoever ik kan komen. Ik had het in eerste instantie uitgesteld, omdat ik erg geïntimideerd raakte door dit vak, maar toen ik eenmaal mijn stiefvader om hulp vroeg ging het een stuk makkelijker. Hij kan niet coderen dus dat heb ik zelf moeten uitvogelen, maar hij werkt in de automechanica en heeft verstand van elektronica en van creatieve manieren verzinnen om constructies te bouwen. Het idee voor dit project is dan ook gebaseerd op het zuiger systeem van een auto. We hebben samen de constructie gedaan en dat hield me gemotiveerd om ook de code uit te zoeken. Ik heb het idee dat ik nu weer een beetje meer van coderen heb geleerd en weer de basis heb opgehaald over hoe je met elektriciteit werkt. Verder denk ik dat ik misschien later nog wel een projectje wil maken als hobby aangezien ik dit, hoe moeilijk ik het ook vond, het toch ook wel best leuk vond. Al met al ben ik tevreden over dit project.